Kilka słów

Witajcie.
Co u mnie? W zasadzie nic istotnego. W tygodniu pracuję, potem gram w Crazy Party, ostatnio praktycznie
codziennie. Poza tym rozmawiam ze znajomymi, bo spotkać się, jak na razie, nie ma z kim i w zasadzie nic
ciekawego.
Z takich przyjemniejszych, rzekłabym nawet, brdzo przyjemnych nowin, niedawno skończyłam rozmawiać z
Monią, której z cłego serca dziękuję. Tak po protu, za wszystko, nie wgłębiając się w szczegóły, bo ona
tam już wie za co.
W ogóle wczoraj… Tak, chyba wczoraj zaczęłam czytać fajną książkę. "Ani-Mru-Mru. O dwóch takich, co
było ich trzech". Jak sam tytuł wskazuje, ksiażka opowiada o kabarecie o Ani-Mru-Mru. Jestem chyba w
połowie, ale bardzo polecam.
Jak skończę, to może zrecenzuję, jak mnie wena najdzie. A właśnie, a propo weny, to stwierdziłyśmy z
Monią, że powinni ją za darmo rozdawać, bo to takie smutne, jak jej nie ma. A co do weny jeszcze, zapamiętajcie,
że wena to taka przyjaciółka artystów, fajna laska z niej. 😀
Już wyjaśniam, o co chodzi. Jest odcinek Malanowskiego, zdaje się, że dwudziesty drugi, oni tam szukają
jakiejś dziewczyny, która zaginęła. No i Bronek przychodzi do jednego kolesia, który jakieś zdjęcia tam
robi i na końcu, jak już ma wychodzić, mówi do tego gościa:
– Mam nadzieję, że wena przyjdzie.
– Kto taki?
– No wena. Taka przyjaciółka artystów.
– Nie znam.
Szkoda. To fajna laska. 😀
Nie wiem, czy słowo w słowo tak było, ale taki kontekst. Mówię, dobry tekst. W ogóle te niektóre teksty
w tych serialach typu Malanowski, Policjanci, czy Na Sygnale, to świetne są. 😀 "Ma pan taką dziwną aurę.
Taką przybrudzoną". 😀 Cytat z odcinka 93 Na Sygnale.
Tym dziwnym akcentem kończę ten mój chaotyczny wpis. 😀
Pozdrawiam wszystkich.
A. J.