Miesiąc: kwiecień 2017

Witajcie.
Pozdrawiam Was z mojej rodzinnej wsi w Wielkopolsce i przy okazji przychodzę z nowym, jak najdłuższym
do tej pory, awatarem.
A więc tak. Co to jest, to Wam nie powiem. Ale powiem Wam za to, co innego. Poruszyła mnie ta scena.
Niby zwyczajna, prosta rozmowa, ale w niej jest tyle psychologii… Tyle można wyciągnąć… Zresztą,
sami posłuchajcie.
Miłego słuchania.
P.S. Swoją drogą, usiłowałam znaleźć muzyczkę, która jest w tym fragmencie, bo nadaje ona klimatu całej
scenie, ale coś nie mogę. Ktoś coś?

Witajcie.
Przyznam się szczerze, że mój awatar jest spóźniony, dlatego że miał być wczoraj, ale z racji, że czułam
się dość kiepsko, zresztą nadal czuję, to nie miałam siły tu zajrzeć na dłużej niż minutę.
Awatar jest bardzo adekwatny do wczorajszego dnia. Okna Krakowa od Piotra Rubika. 🙂
Pozdrawiam i życzę miłego słuchania.